اسید چرب

در تولید چربی ها توسط گیاهان و حیوانات، زنجیره های اسید چرب به مولکول های گلیسرول متصل شده و مونو، دی و یا تری گلیسیرید ها را تشکیل می دهند. چنانچه این اسیدهای چرب به گلیسرول متصل نشوند و به صورت آزاد در روغن قرار گیرند، طی فرآیند تصفیه، از روغن جداسازی شده و به عنوان روغن اسید چرب مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع روغن دارای انرژی قابل متابولیسم پایین تر نسبت به روغن های دیگر است و همچنین فاقد ویتامین های محلول در چربی است. ترکیبات این روغن بسته به منابع آن متغیر است. یکی از فواید قابل توجه این نوع روغن، بالا بودن هضم و جذب آن در هفته های ابتدایی پرورش طیور می باشد. پرندگان در هفته های ابتدایی زندگی خود دارای فعالیت پایین آنزیم لیپاز بوده که باعث کاهش هضم چربی ها می گردد. از طرفی این نوع روغن نیاز به هضم توسط آنزیم لیپاز ندارد و به صورت دست نخورده می تواند جذب شود. تحقیقات نشان داده است که استفاده از این روغن در 3 هفته اول پرورش در مقایسه با روغن سویا با توجه به پایین تر بودن انرژی قابل متابولیسم آن عملکرد بهتری داشت.